Materiałów medycznych, a używając profesjonalnego języka: materiałów opatrunkowych używa się do pokrywania ran lub zmienionej powierzchni skóry. Mogą one działać leczniczo bądź tylko ochronnie. Zapobiegają powstawaniu infekcji, wchłaniają też wydzieliny tkankowe. Profesjonalne materiały medyczne muszą spełniać surowe wymagania jakościowe. Najłatwiej jest podzielić je na te, które służą do suchego i wilgotnego leczenia ran.
Suche leczenie ran
Suche leczenie ran dotyczy ran gojących się pierwotnie, ran zakażonych, pooperacyjnych i niewielkich ran powierzchniowych. W tym przypadku najlepiej sprawdzają się materiały medyczne takie jak kompresy gazowe, włókninowe czy wata. Czasami lekarze zalecają też używanie tzw. kompresów impregnowanych (np. nasączonych środkami przeciwbakteryjnymi lub maściami) lub kompresów wielowarstwowych.
Wilgotne leczenie ran
Materiały opatrunkowe służące do wilgotnego leczenia ran to między innymi opatrunki hydrożelowe, hydrokoloidowe, z superabsorbentem, alginianowe i piankowe. Metodę tę stosuje się w leczeniu ran gojących się wtórnie, gdzie konieczne jest uzupełnienie ubytków tkanki. Jak wygląda leczenie ran użyciem tego typu materiałów opatrunkowych? Opatrunek jest półprzepuszczalny, a do tego pochłania nadmiary wysięku. Pod nim utrzymuje się idealna do gojenia wilgotność i temperatura rany. Nie wysycha ona jak w przypadku leczenia „na sucho”, dzięki czemu uzyskuje się lepsze naskórkowanie. Wysięk gwarantuje też odpowiednie pH i zawartość przeciwciał potrzebnych do gojenia, dzięki czemu znacznie rzadziej dochodzi do infekcji ran. Tego typu opatrunki nie przywierają oczywiście do ran, by podczas ich wymiany nie uszkadzać nowo powstałych struktur. Chociaż przepuszczają parę wodną, nie dają dostępu do rany drobnoustrojom. Ważne jest też, aby opatrunek nie podrażniał skóry pacjenta, a tym bardziej nie miał działania alergizującego. Opatrunki do wilgotnego leczenia ran zapewniają też oczyszczenie rany z tkanki martwiczej i toksycznych cząstek.
